Ik had mijn taart al helemaal uitgedacht, een beetje geïnspireerd op Peggy Porschen, met een ombré kleurenschema in lilapaarse tinten, en ook wat retro 20's, inclusief mijn geliefde polka dots.
Ja, ik ben een retro-lover. Wanneer ik ga shoppen, duik ik steevast naar de bolletjes en andere retroprintjes. Polka Dots schoenen, jurken, rokken, truitjes en shirtjes... Allemaal geweldig! Niet om tegelijk te dragen, uiteraard ;-)
Er is trouwens een geweldige site met retro-geïnspireerde kleding: Topvintage - top service, mooie collectie, vernieuwend!
Maar goed, terug naar de taart.
Onder het motto dat je ook wel moet delen wat er niet goed gaat...
Gisteren, 28 juni 2012, was zowat de slechtste dag OOIT om taarten te maken. Het was een hete dag, 30° met een ontzettend hoge luchtvochtigheid. Naar mijn gevoel zelfs 98%!
Een 10tal jaren geleden was ik in Orlando, Florida, voor een congres. Gisteren had ik een instant flashback naar mijn week daar. Douchen, afdrogen, propere kleren aan, buiten komen en denken dat je vergeten bent om je af te drogen.
En taarten vinden dit weer niet fijn!
Ik wilde dan ook nog eens experimenteren (zo leuk!... soms) met "kneedbare chocolade".
De miserie begon al bij het vullen. Mijn dijkje van botercrème liep bijna de taart uit. Snel werken, snel in de koelkast om wat op te stijven. Taartje weer uit de koelkast om af te smeren met witte ganache en na 2 minuten was de botercrèmedijk weer aan het wiebelen. Grrrr! Witte ganache is normaal mijn beste vriend en deze keer hoefde ik het zelfs bijna niet terug op te warmen toen het uit de koelkast kwam om af te smeren! Nog nooit meegemaakt. Het duurde dan ook veel en veel langer om het te laten opstijven, en ook weer direct plat als het even uit de koelkast kwam. Ik wilde mijn 2 taarten van 20cm doorsnede en gevuld ongeveer 10cm hoog stapelen en in 1 geheel bekleden. Maar omwille van het slechte opstijven, zakt die bij de eerste poging stapelen een beetje scheef. Snel nog wat extra dowels erin, maar het kwaad was aan 1 kant jammer genoeg geschied :-(
Goed, dan de bekleding van ivory chocolate. Na een eerste beetje proberen uit te rollen had ik al snel door dat de taart niet in 1 geheel zou kunnen bekleed worden. Dus heb ik eerst de bovenkant bekleed en dan de zijkanten in stroken. Kneedbare chocolade kan je makkelijker glad strijken zodat je geen naden meer ziet... in ideale omstandigheden. Nu plakte alles, mijn vingers, mijn roller, mijn tafel, en later ook de koelkast omdat de enige oplossing was om de taart in de koelkast te laten staan en zo te bekleden. Het resultaat was dan ook een hobbelig en bobbelig geheel. Balen!!
Decoratie kan gelukkig wel één en ander verstoppen (geen scheefgezakte taart, jammer genoeg). De polka dots in ombré had ik de vorige dag al uitgestoken en de strik voor het silhouet was ook klaar. Het silhouet zelf heb ik gesneden uit eetbaar papier en dat is nog best wel mooi gelukt (mag er dan toch nog iets goed gaan!).
Het liefst had ik het helemaal opnieuw gedaan! En dan ga je slapen met zo een "bweuuu"-gevoel. Ik ben ook best wel streng voor mezelf. Mijn zoon zegt altijd "mama, bij jou moet ook altijd alles zo perféct zijn", hij heeft daar een bloedhekel aan ;-)
Nu ja, mijn eigen verjaardagstaart is verre van perfect...
